Κυριακή 17 Ιουνίου 2012

Ιστορία του σκακίου και παγκόσμιοι πρωταθλητές μέρος 2ο

(Aυτό το άρθρο είναι συνέχεια του άρθρου μας για τους παγκόσμιους πρωταθλητές στην ιστοριά του σκακιού - το 1ο μέρος του αφιερώματος θα το βρείτε εδω)

 4)Αλεξάντερ Αλιέχιν (1927 - 1935  &  1937 - 1946)

  O Alexander Alexandrovich Alekhine γεννήθηκε στην Μόσχα το 1892 σε πλούσια οικογένεια. Έμαθε σκάκι απο την μητέρα του όταν ήταν έντεκα χρονών. Η πρώτη μεγάλη επιτυχία του Αλιέχιν ήρθε το 1909, όταν σε ηλικία 17 ετών κέρδισε το Πανρωσικό πρωτάθλημα ερασιτεχνών στην Αγία Πετρούπολη. Η νίκη του σε αυτό το τουρνουά του έδωσε τον τίτλο του εθνικού μαιτρ. Μετά απο αυτή του τη νίκη, ο Alekhine ξεκίνησε να λαμβάνει μέρος και σε άλλα τουρνουά, των οποίων η δυσκολία σταδιακά αυξανόταν. Το 1914 αφού ο Αλιέχιν τερμάτισε τρίτος μετά τους Λάσκερ και Καπαμπλάνκα σε ένα τουρνουά στην Αγία Πετρούπολη,ο Τσάρος Νικόλαος ο Β' τον ονόμασε έναν απο τους αυθεντικούς πέντε διεθνείς γκρανμαιτρ (Λάσκερ, Καπαμπλάνκα, Τάρας και Μάρσαλ οι άλλοι τέσσερεις). Σε ηλικία δεκαέξι ετών είχε καθιερωθεί ως ένας εκ των κορυφαίων Ρώσων σκακιστών. Το 1911 μετακόμισε στο Λένιγκραντ (σημερινή Αγία Πετρούπολη) και μπήκε στην Αυτοκρατορική νομική σχολή των ευγενών. Ήδη απο το 1912 ήταν ο ισχυρότερος παίκτης στην περιοχή.



    Το 1927 κέρδισε τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή Σκακιού από τον Καπαμπλάνκα, σε ματς που έγινε στο Buenos Aires, ξαφνιάζοντας σχεδόν όλο τον σκακιστικό κόσμο. Ο Aλιέχιν σημείωσε 6 νίκες, 25 ισοπαλίες και 3 ήττες ( ο αριθμός των παρτίδων που παίχτηκαν αποτελούσε ρεκόρ μέχρι και το ματς Kasparov - Karpov το 1984) απέναντι σε έναν αντίπαλο που μέχρι τότε δεν είχε καταφέρει να κερδίσει ποτέ! Μετά τον θάνατο του Καπαμπλανκα, ο Αλιέχιν δήλωσε έκπληκτος για την νίκη του καθώς δεν θεωρούσε οτι ήταν ανώτερός του. Απέδωσε την ήττα στην ελλιπή προετοιμασία του αντιπάλου του και στην καλή φυσική κατάσταση του ιδίου. Ο Κασπάροβ είπε για το συγκεκριμένο ματς οτι ο Καπαμπλανκα μάλλον ηταν "υπεραισιόδοξος" για την νίκη του, "γεγονός που δεν τον άφηνε να συγκεντρωθεί πλήρως επάνω στην σκακιέρα". Μετά από το ματς αυτό, όταν ο Καπαμπλάνκα προσκαλούνταν σε τουρνουά, ο Αλιέχιν απαιτούσε περισσότερα χρήματα, διαφορετικά αρνούνταν να παίξει. Αν και ο Καπαμπλάνκα ήταν καθαρά πιο σημαντικός του αντίπαλος, ο Αλιέχιν προσεκτικά απέφευγε να του δώσει τη ρεβάνς, αν και αυτή ήταν μέρος της συμφωνίας. Αντί για αυτό, έπαιξε το 1929 και το 1934 σε ματς με τον Εφίμ Μπογκολιούμποβ (έναν μεγάλο παίκτη, που όμως δεν θεωρούταν σοβαρή απειλή) και κέρδισε εύκολα και τις δύο φορές.
  Ο Αλιέχιν έχασε το στέμμα του παγκόσμιου πρωταθλητή απο τον Ολλανδό Μαξ Όϋβε το 1935, με την ήττα του αυτή να αποδίδεται απο πολλούς στον εθισμό του στο αλκοολ.
Εγκατέλειψε το αλκοόλ και ξανακέρδισε τον τίτλο του από το Euwe το 1937. Μετά απο αυτή του τη νίκη, δεν έπαιξε άλλον αγώνα για τον παγκόσμιο τίτλο μέχρι τον θάνατό του.

Ο Αλιέχιν, ο οποίος είχε τραυματιστεί κατα την διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, πέθανε το 1946 στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του στο Εστορίλ της Πορτογαλίας κατα την διάρκεια της προετοιμασίας του για το ματς εναντίον του Μποτβίνικ, είτε απο καρδιακή προσβολή, είτε λόγω πνιγμού με ένα κομμάτι κρέας, με τον θάνατό του να αποτελεί μυστήριο μέχρι και σήμερα.


5)Μαξ Όϋβε (1935 - 1937)

Γεννημένος στις 20 Μαΐου του 1901 στο Watergraafsmeer της Ολλανδίας, ο Μαξ Όϋβε (Max Ewue) ήταν ο 5ος παγκόσμιος πρωταθλητής. Άνθρωπος πολυπράγμων και με πλούσια επιστημονική δραστηριότητα, ο Όϋβε εκτός απο μεγάλος σκακιστής ήταν επίσης μαθηματικός και συγγραφέας. Εξέδωσε μια ανάλυση του παιχνιδιού του σκακιού στην οποία αποδείκνυε, με τη χρήση της συχνότητας Μορς, πως με τους επίσημους κανόνες που υπήρχαν, μια επίσημη παρτίδα θα μπορούσε να κρατήσει επ’ άπειρον. Σπούδασε μαθηματικά στο πανεπιστήμιο του Amsterdam κάνοντας εκεί το διδακτορικό του το 1926.


Ο Όυβε κέρδισε κάθε πρωτάθλημα Ολλανδίας στο οποίο συμμετείχε από το 1921 μέχρι το 1952 και επιπλέον κέρδισε και μία φορά το 1955. Σήμερα οι 12 συνολικοί του τίτλοι παραμένουν ρεκόρ. Κατέκτησε τον τίτλο του παγκόσμιου σκακιστή ερασιτεχνών το 1928 με σκορ 12 στα 15. Είχε την οικογένεια του και τη δουλειά του, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να συμμετέχει σε σκακιστικά τουρνουά, παρά μόνο κατά την περίοδο των καλοκαιρινών διακοπών. Παρόλο που με αυτό του τον τρόπο ζωής οι σκακιστικές του εμφανίσεις ήταν περιορισμένες, αυτές παρέμεναν σε εξαιρετικό επίπεδο.
  O Όϋβε κέρδισε το στέμμα του παγκόσμιου πρωταθλητή το 1935, νικώντας τον Αλιέχιν με σκόρ 15,5 - 14,5 σε ματς που έγινε σε δεκατρείς διαφορετικές πόλεις της Ολλανδίας. Πολλοί απέδωσαν την νίκη αυτή του Όϋβε στην εξάρτηση που είχε ο αντίπαλος του απο το αλκοολ, με τον Σάλο Φλόρ να δηλώνει οτι περισσότερο απο αυτό ήταν η υπερβολική σιγουριά του Αλιέχιν οτι θα νικήσει. Αργότερα, οι μετέπειτα παγκόσμιοι πρωταθλητές (Σμίσλοφ, Σπάσκι, Κάρποβ και Κασπάροβ) μελετώντας τις παρτίδες του ματς αποφάνθηκαν ότι η νίκη του Όϋβε ήταν πέρα ως πέρα δίκαιη.

Ο Μαξ Όϋβε, ο οποίος διετέλεσε και πρόεδρος της παγκόσμιας σκακιστικής ομοσπονδίας ( F.I.D.E. ) απο το 1970 μέχρι το 1978, διακρίνοταν για την λογική προσέγγιση που είχε στο παιχνίδι του. Στο ματς που του χάρισε τον παγκόσμιο τίτλο μπήκε σε κάποιες πολύ περίπλοκες βαριάντες, γεγονός που προκάλεσε έκπληξη στο σκακιστικό στερέωμα, σύμφωνα όμως με τα σχόλια του Αλιέχιν και του Κμόχ "Ο Όϋβε δεν δίσταζε να μπει σε περιπλοκές όταν θεωρούσε ότι η λογική ήταν με το μέρος του, ενώ ήταν εξαιρετικός στο μέτρημα. Πολλές φορές όμως δεν είχε την αντοχή να σώσει μια δύσκολη για αυτόν θέση".
  Η λαμπρή αυτή προσωπικότητα "έφυγε" το 1981 σε ηλικία 80 ετών απο καρδιακή προσβολή έχοντας προσθέσει χάρη στο έργο του ως πρόεδρος της F.I.D.E ένα τεράστιο λίθο στην διάδοση του σκακιού στον κόσμο.



(συνεχιζεται...)

Δεν υπάρχουν σχόλια: